Marangu

Om 9 uur komt onze nieuwe gids ons halen voor de laatste dag van de rondreis. We rijden eerst langs de geldautomaat want op Zanzibar zijn die zeer waarschijnlijk allemaal leeg. Dan rijden we door naar Moshi. Als we daar zijn zien we ook de top van de Kilimanjaro. Dat is een imposant gezicht! En de klimmers beklimmen die tot boven aan toe!!
We rijden vervolgens naar het Msamaria weeshuis. In het weeshuis komen de aanwezige kinderen vrijwel direct naar ons toe en ze vragen of de meiden mee gaan om te spelen. Ze vinden het een beetje eng maar als wij meelopen willen ze wel. Achter op het terrein staan een klimrek en schommels en daar vermaken ze zich wel. Na een poosje komt de directeur die ons welkom heet en over het weeshuis vertelt. Het is nu 7 jaar oud en in eerste instantie ontstaan als een vrijwilligersproject. Nu wonen er ongeveer 40 kinderen en helpen ze ook nog kinderen die op straat leven. Ze proberen de kinderen structuur te bieden met regels over hygiene, sociale omgangsvormen en scholing. Financiering is wel een probleem en ze komen vooral rond door donaties en vrijwilligers die helpen met klussen. We krijgen een rondleiding en zien de slaapzalen (2 voor de jongens en 1 voor de meisjes) waar er in ieder bed 2 kinderen slapen omdat ze niet genoeg ruimte hebben voor meer bedden. Verder is er een klein keukentje met 2 fornuizen die op houtbriketten branden, een speelzaal, een ruimte waar alle lesmaterialen staan, een klein klaslokaaltje voor kinderen die nog niet naar een echte school kunnen. Verder hebben ze nog een kippenproject waar ze geld mee verdienen, een moestuin en een visvijvertje. We overhandigen de directeur onze kadootjes, de stroopwafels, tandenborstels en tandpasta en de tondeuzes. Vooral met de laatste zijn ze blij. Ze willen ze gelijk in gebruik nemen maar eerst moet de accu opgeladen worden! We geven ze ook nog geld ( ook dat van jou Mieke) zodat ze weer houtbriketten kunnen kopen voor de keuken. De voorraad die ze nu nog hebben zou a.s. zondag op zijn.... De meiden hebben de kinderen ondertussen ook een strandbal gegeven en daarmee hebben ze de grootste lol. Rond 13 uur nemen we, onder de indruk van alles wat we gezien en gehoord hebben, afscheid.
De gids stelt voor naar ons overnachtingshotel te rijden en daar te lunchen omdat er hier niet echt geschikte picknickplaatsen zijn. Zo gezegd zo gedaan. We rijden naar Marangu en komen aan bij het Capricornhotel. Dit hotel staat op de berg Kilimanjaro dus ook die hebben we nu een beetje beklommen! We krijgen hier wel 3 kamers. Twee met een tussendeur en een er recht tegenover. Het is een redelijk groot hotel maar we krijgen niet de indruk dat het erg vol zit. We lunchen buiten op het terras en gaan dan naar een waterval in de buurt. Aan deze waterval zit een verhaal over de ontdekking hiervan vast over een meisje wat ongehuwd zwanger werd en daarom ter dood veroordeelt werd, ze vluchtte en kwam toen een luipaard tegen. Daar schrok ze van en viel vervolgens van de waterval, waarvan ze niet wist dat die daar was, af naar beneden. Bij de waterval staan nu beelden die dit verhaal illustreren. Op weg naar de waterval komen we nog een schoolklas tegen die daar net ook geweest zijn en die willen allemaal met ons op de foto. Vooral Jindy vinden ze heel leuk!
Na de waterval zien we nog een beeldengroep die iets vertelt over de Chaggastam. Om 1 verhaal moet Jindy erg lachen. Volgens de Chagga doen de vrouwen al het werk en praten de mannen er alleen over....
Hierna gaan we naar een smederij die ons iets vertelt over de wapens van de Masai en natuurlijk hoe die gemaakt worden. De meiden mogen de blaasbalg even uittesten en dit blijkt moeilijker dan verwacht. Na dit bezoek gaan we lopend terug naar de hoofdweg en komen zo langs koffie en bananenplantages. Nou ja, plantages, het zijn stukjes grond van particulieren waarop koffiestruiken, bananenbomen en nog wat andere dingen geteeld worden. Het is leuk om zo door een stukje echt Afrika te lopen. Onderweg komen we groepjes met schoolkinderen tegen. Als we vragen of we een foto van ze mogen maken hollen ze allemaal hard weg! Beneden aan de weg bezoeken we nog een kerk. Voordat we in de auto stappen wijst de gids ons nog op 2 emmers met bananen. Dat zijn bananen waar bier van gemaakt gaat worden. Omdat de zon aan het onder gaan is en het uitzicht mooi is maak ik daar een foto van. Als we weer in de auto zitten zien we dat er een hele heisa ontstaat. Een man die aan de overkant stond komt naar de gidsen toe en doet heel opgewonden zijn verhaal. Beide gidsen reageren hier boos op. Wij begrijpen natuurlijk helemaal niet waar het over gaat. Als we uiteindelijk verder gaan vertellen ze dat die man aan de overkant zag dat ik een foto van de bananen nam ( dat was dus de uitzichtsfoto waar de bananen nog net op staan...). Omdat wij rijk zijn moesten we daar dus voor betalen! Degene van wie de bananen waren was er helemaal niet bij maar dat deed er niet toe. Uiteindelijk heeft onze gids deze vrouw wel iets gegeven om van het gezeur af te zijn. Maar ze vonden het beide belachelijk hoe deze man tekeer ging. Op weg naar het hotel stoppen we nog bij een bananenbiercafe. Hier zitten vooral oudere mensen lekker aan het bier. Nou ja, lekker.... Het smaakt mij totaal niet, bleh!! Wilmar vindt het wel aardig. Hier mogen we gelukkig zonder problemen wel foto's maken, hihi.
Terug in het hotel frissen we ons wat op en gaan dan eten. Wat we al vermoedden klopt. We zijn de enige gasten in het hotel. Er staan dus wel 3 mensen om ons heen om te kijken hoe wij eten. Wilmar maakt nog een ritje met de gids naar een geldautomaat want die had zich vergist in het bedrag wat we op Zanzibar nodig hebben. Als hij terug is gaan we lekker slapen want morgen nog een laatste keer vroeg op voor de reis naar Zanzibar.